Monster Hunter World به بیش از هر بازی دیگری در حق رای دادن به مخاطبان گسترده تری دست یافت و شکارچیان جدید را مسحور کرد و جانبازان دیرینه را خوشحال کرد. جهان چالش های جدی خود را داشت ، اما آنها را در محتویات پس از بازی و پس از بازی از بین برد. برای موفقیت لازم نیست که متخصص باشید ، و این موضوع را دوستانه تر و تازه وارد ساخت. اگر منتظر بودید که مهارت های خود را به درستی آزمایش کنید ، یخ ها را خارش می دهد. شما باید برای پیروزی های خود سخت بجنگید ، اما هنگامی که سرانجام یک جانور مجازات را به قتل می رسانید ، آنها را مزه می کنید. یخبندان نسبت به آنچه که در بازی پایه جهان تجربه کرده ام ، سرعتی بزرگتر از آدرنالین به من داد ، اما با همان لحظه های ناامیدکننده آینه است. با این وجود ، یخبندان آنچه راجع به Monster Hunter توصیف می کند ، مثال می زند: شما تمام توقف ها را می کنید تا بر ناخوشایندترین دشمنان غلبه کنید ، و آن لحظات پیروزی جبران کننده شکستهای روح آور هستند.
قرعه کشی اصلی این انبساط منطقه جدید قطب شمال ، Hoarfrost Reach است. این منطقه عظیم با خطراتی مانند بهمن های غیر قابل پیش بینی و برف عمیق روبرو است. هیولا که در حال پرسه زدن از این منظره هستند ، به خوبی جا افتاده است ، مانند بانبارو شبیه گوزن کوهی ، که درختان را به هم می ریزد تا به درون شما بخورد. Hoarfrost Reach چند بار اول را کشف می کند ، اما خیلی سریع پیر می شود ، و تقریباً نیمی از مأموریت های گسترش در آن اتفاق می افتد. به جای اینکه یک مکان جدید دیگر برای کشف داشته باشید ، دیگر تلاشها در منطقه از بازی اصلی مانند جنگل باستانی و ارتفاعات مرجان صورت می گیرد. آشنایی با این محیط ها به ضرر می رسد زیرا دعوا با وجود هیولاهای جدید قابل پیش بینی است. تنوع بیشتر منطقه به مسیری طولانی می انجامد ، به ویژه که این چنین گسترش گوشتی است. شما با ۲۰ هیولا می جنگید – بعضی از آنها کاملاً جدید و برخی دیگر انواع مختلفی از جهان هستند. برخی از این انواع احساس تغییر ناخوشایند از تغییرات پوستی ناامیدکننده دارند ، اما عناصر مختلف آنها انواع مختلفی و غافلگیر کننده ها را به دعوا اضافه می کنند ، مانند مقیاس Seething Bazelgeuse که برای انفجارهای بزرگتر داغ تر از حد معمول است.
دشمنان جدید بهترین نبردها را رقم می زنند. Tigrex ، هیولا محبوب ، که بازی های گذشته را به اشکال مختلف به نمایش گذاشته است ، بازگشت خود را با یک بار کابوس و مرگبار انجام می دهد. پنجره برای طفره رفتن باریک است زیرا همه چیز را در مسیر خود خاموش می کند. یادگیری الگوهای هیولا ، خسته کردن آنها برای خالی کردن آسیب ها و استفاده از محیط به نفع شما همه مهم هستند. محیط های تخریب پذیر و جنگ های چمن نیز بازگشتند ، در حالی که دومی همچنان دردی است که در بازی پایه داشت. جنگهای چمن بزرگ است ، اما خیلی زیاد اتفاق می افتد و دعواها طولانی نمی شود. برخی از حرکتهای جدید و حرکات جدید زندگی جدیدی را به نبردها تزریق می کنند ، اما مورد علاقه جدید من پنجه کلاچ است. این قلاب قلاب زدن به شما امکان می دهد درست روی هیولا پرتاب کنید ، و در مورد تعظیم سبک من ، می توانم بمبی را کاشته و به دلیل صدمه مناسب به بیرون پرش کنم.
همانطور که قبلاً ذکر شد ، این گسترش بسیار دشوارتر از کمپین بازی پایه است. شما می توانید از انجام کارهای انفرادی داستان های داستانی در آنجا دور شوید ، اما یخبندان چندان بخشنده نیست. انتظار می رود در خارج از چند ماموریت ، به موفقیت های خود به شعله های SOS وابسته شوید و با سایر بازیکنان هماهنگ شوید. یک پیشرفت بزرگ در این زمینه این است که مقیاس مشکل بسته به تعداد بازیکنان در یک مهمانی در یک زمان معین ، حتی وقتی یک نفر از نبرد خارج شود ، می باشد. یخبندان نیز شما را به سمت مکانیک راحت نمی کند. درست از کنار دروازه ، هیولا مانند سرما تلخ به شما ضربه می زند: سخت و ناگهانی ، که لحن گسترش را ایجاد می کند. هشدار داده شود ، مشکل ناهموار است. برخی از هیولا کاملاً شما را با اثرات وضعیت نامطبوع و حملات قدرتمند خرد می کنند ، در حالی که برخی دیگر به نظر می رسد که فشار قوی دارند.
در بعضی مواقع ، من با چالش رونق می گرفتم و می دانستم که اگر شل و ول می شوم ، با چیزی جز وقت گمشده فرار نخواهم کرد. این باعث شد تا من با تجهیزات انتخابی خود ، مقاومت هایم را بالا بردم و وسایل دکوراسیون مناسب برای جعبه های مختلف را آزمایش کنم. وقتی سرانجام هیولایی را که برای چند روز در آن حضور داشتم ، پیروزیهایم احساس افتخار کرد. این حس دستیابی سخت نیست ، اما تجربه مبارزه با یکی از این دشمنان تند و زننده خسته کننده است. این مرحله نهایی مسابقات می تواند به محدودیت زمانی ۵۰ دقیقه ای برسد و شکست بسیار ویران کننده است زیرا شما اغلب با چیزهای دیگر تلف نمی شوید. برخی نبردهای فوق العاده دشوار حتی سرگرم کننده نیستند ، فقط عصبانی هستند ، زیرا شانس در برابر شما انباشته شده است و هر اشتباهی باعث شکست می شود.
بسیاری از اوقات در فضای محاصره شده ای که محیط می تواند به همان اندازه حملات آنها باشد ، با هیولا می جنگید ، فضای زیادی برای جلوگیری از زرادخانه مرگبار از combos ها و حملات ویژه ای که اکثر هیولاها مجهز به آن هستند ، به شما نمی دهد. خطرات اضافی برای جلوگیری از اینها به وجود بیاورید ، مانند بیماری های کوچکتر ، گیاهان مسموم یا برف سنگین که حرکت شما را محدود می کند ، و چیزهای زیادی برای نگه داشتن انگشتان پا وجود دارد. شما همچنین می توانید با پیدا کردن مکانهایی که می توانید از آن بپوشانید یا نقاط پرش خوبی برای سوار کردن یک هیولا استفاده کنید ، از محیط به نفع خود استفاده کنید. در پایان ، یخبندان برخی از خاطره انگیز ترین پیروزی های من را به من بخشید ، و باعث شد من وقتی از نبردهای سخت تر جان سالم به در می بردم با جیغ زدن فریاد بزنم و پوشیدن دنده جدید و جالب با غرور از همه رضایت بخش تر بود.
قدم زدن به Monster Hunter World برای Iceborne به من یادآوری کرد که چقدر این بازی را دوست دارم ، اما عیب های آن را نیز در معرض نمایش قرار می دهم. کپکام پیشرفت چندانی نداشته است ، مانند این که بار دیگر یک مأموریت داستان دفاعی برج خسته کننده داشته باشید و شما را مجبور کند که جداگانه صحنه های انفرادی را تماشا کنید تا بتوانید در تعاونی شرکت کنید. با این وجود ، زنده ماندن در کنار هم برای بدست آوردن این جکهای مواد برای تجهیزات بهتر ، جذابیت خود را از دست ندادید ، و یخبندان شما را به چالش می کشد که با دعواهای دشوار خود یک بازیکن و هم تیمی بهتر باشید. سفر برگشت ارزش آن را دارد ، انتظار نداشته باشید که بسیاری از ارتقا های تجربه را تجربه کنند.